Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Κόστος ζωής και επαγγελματικές διαφορές

Το σχολείο λοιπόν άρχισε, αλλά έρχεται και η ώρα να αρχίσουμε να ψάχνουμε για σπίτι... Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Συνηθισμένοι στην Ελλάδα να βρίσκουμε ένα σπίτι που μας αρέσει και να το νοικιάζουμε, μας κακοφάνηκε όταν ξαφνικά έπρεπε να έχουμε συστάσεις (!) για να μπορέσουμε να νοικιάσουμε. Να αποδείξουμε με χαρτιά ότι έχουμε αρκετό εισόδημα για να πληρώνουμε το νοίκι. Και ένα νοίκι όχι φτηνό... Στην περιοχή που μένουμε (Browns Bay) ένα σπίτι με 3-4 κρεβατοκάμαρες έχει από $450 και πανω... την εβδομάδα... Ναι την εβδομάδα. Άν το μεταφράσουμε σε ευρώ, με την σημερινή ισοτιμία, περίπου 1240€ το μήνα. Ακριβά!
Έτσι αρχίσαμε το ψάξιμο για κάτι που μας φαινόταν εύκολο από την Ελλάδα, αλλά όταν ήρθε η ώρα του, αποδείχθηκε αρκετά δύσκολο. Την εποχή εκείνη, και μέχρι και σήμερα ακόμα, υπήρχε έλλειψη απο σπίτια για ενοικίαση. Η ζήτηση μεγάλη, και έτσι οι ιδιοκτήτες διαλέγανε ποιους θα βάλουνε μέσα. Φτάναμε σε σπίτια και βρίσκαμε άλλα 2-3 ζευγάρια να το κοιτάνε την ίδια στιγμή. Και άν μας άρεσε κάποιο, σίγουρα θα άρεσε και σε κάποιον άλλο, και εκεί διαλέγει ο ιδιοκτήτης ποιον θέλει να βάλει. Και αυτός που έχει 3 παιδιά (εμείς δηλαδή) πάει στον πάτο της λίστας. Άσε που ώς νέος μετανάστης, χωρίς συστάσεις από προηγούμενο ιδιοκτήτη και χωρίς δουλειά ακόμα για να τους δείξεις εισόδημα, πας ακόμα πιο κάτω από τον πάτο. Τελικά καταλήξαμε να βρούμε ένα σπίτι, με $500 την εβδομάδα, και που δυστυχώς μας το παρέδωσαν άβαφτο... Ναι άβαφτο... Και εδώ να αναγνωρίσω πάλι την βοήθεια που μας προσέφεραν οι θείοι μου, στο να συμαζέψουμε το κατα τα άλλα χρυσοπληρωμένο σπίτι. Το σπίτι αυτό όμως έχει και τα καλά του... Μεγάλο γωνιακό οικόπεδο να παίζουν τα παιδιά, σε ήσυχη γειτονιά, απο την οποία περπατώντας πας στη θάλασσα, και -πολυ σημαντικό για την εποχή εκείνη- 5 δωμάτια. Έτσι, μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα για να στεγάσουμε την επιχείρηση εισαγωγών που θα ξεκινούσαμε. Και αναλαμβάνουμε λοιπόν το πρώτο μας μόνιμο και μεγάλο έξοδο... το νοίκι... 


Όσο για τα καθημερινά ψώνια τώρα. Η Νέα Ζηλανδία είναι τόπος που άν δεν προσέξεις τι αγοράζεις και από που, μπορεί να πληρώνεις τα πάντα διπλά. Για παράδειγμα, τα φρούτα και τα λαχανικά, στην αρχή τα αγοράζαμε από το super market, μεγάλο λάθος, καθώς στα "μανάβικα" οι τιμές είναι πολύ φτηνότερες. Οι τότε σχέσεις τιμών Ελλάδας - Νέας Ζηλανδίας δεν έκρυβαν εκπλήξεις. Τα βασικά είδη διατροφής (αλεύρι, ζυμαρικά, ρύζι, όσπρια) κυμαίνονταν σε τιμές περίπου ίδιες με την Ελλάδα, τα φρούτα και λαχανικά ήταν ελαφρώς ακριβότερα εδώ, τα κρέατα ήταν ελαφρώς φτηνότερα, αλλά εκεί που υπήρχε, και υπάρχει ακόμη, μεγάλη διαφορά είναι στα ψάρια. Εδώ, τα καλύτερης ποιότητας ψάρια (snapper) είναι σε αφθονία και πωλούνται στο super market από $15-25 το κιλό, αλλά μπορεί να τα βρείς και σε προσφορά με $8 ή $9 το κιλό. Και πάντα μιλάμε για ψάρια άριστης ποιότητας. Αυτό που δεν μπορούσαμε να βρούμε όμως, ηταν ένα ελαιόλαδο της προκοπής. Και αυτό γιατί όλα τα Ιταλικά και Ισπανικά ελαιόλαδα στα ράφια των super market δεν είχαν καμμία σχέση με αυτό που είχαμε συνηθίσει να τρώμε στην Ελλάδα. Αυτό το θέμα όμως λύθηκε σύντομα, αφού η δουλειά που ξεκινήσαμε είχε ώς πρώτη παραλαβή περισσότερο από ένα τόννο ελαιόλαδο από την Ελλάδα! (www.tastegreece.co.nz)

tastegreece, teste greece greek olive oilΜια και έθιξα το επαγγελματικό, να αναφερθώ και στις διαφορές που συναντήσαμε σε αυτό τον τομέα. Έχοντας μια εταιρία ΟΕ στην Ελλάδα μαζί με τον αδελφό μου, είχαμε συνηθίσει στα θεωρημένα τιμολόγια, στις συναλλαγές με μετρητά (και φυσικά μεταχρονολογημένες επιταγές) και γενικά όλο αυτό το χάλι που θεωρούσαμε καθημερινή λειτουργία επιχείρησης. Ξεκινώντας τις δραστηριότητές μας εδώ, το πρώτο που κάναμε ήταν να ανοίξουμε μια εταιρία, ΕΠΕ, περιορισμένης ευθύνης. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλά όποιος έχει κάνει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα γνωρίζει τι ταλαιπωρία συνεπάγεται αυτή η επιλογη. Εδώ λοιπόν η διαδικασία διήρκησε μισή ώρα και τα πάντα έγιναν μέσω internet. Το δε κόστος $150. Και εδώ αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε όλο το επιχειρηματικό μας σκεπτικό καθώς οι διαφορές είναι γενικώς... τεράστιες... Η εταιρία έχει δικό της τραπεζικό λογαριασμό και όλες οι συναλλαγές της γίνονται μέσω του λογαριασμού αυτού. Εγώ, ο μέτοχος/διευθυνής παίρνω μισθό από την εταιρία και όλα τα έξοδά μου που μπορούν να δικαιολογηθούν, τα πληρώνει η εταιρία. Συμπεριλαμβάνονται οι βενζίνες των εταιρικών αυτοκινήτων, αλλά και του προσωπικού, αν μπρορώ να ισχυριστώ ότι το χρησιμοποίησα για δουλειά. Τα τιμολόγια είναι απλά κομμάτια χαρτί... ναι αθεώρητα!!!!! και μπορούν να σταλούν με email. Δεν υπάρχει τίποτα που να συνοδεύει τα εμπορεύματα όταν κυκλοφορούν, δεν υπάρχουν δελτία αποστολής! Και αυτό δεν είναι γιατί δεν θέλει να σε ελέγξει το κράτος. Το κάνει, μονο με άλλο τρόπο. Σε ελέγχει μέσω του τραπεζικού λογαριασμου, γι'αυτό θέλουν όλες οι συναλλαγές να γίνονται μέσω τραπέζης. Και άν δεις στην Νέα Ζηλανδία συναλλαγή με μετρητά, (έχουν και όνομα, cashies) όλοι θεωρούν ότι δεν θα δηλωθεί στην εφορία (μαύρα). Η εφορία είναι κλιμακωτή, αρχίζοντας από 12.2% μέχρι 34.7%, αναλόγως το εισόδημα για τα φυσικά πρόσωπα, ενώ τα κέρδη των εταιριών φορολογούνται με 28%.
Δεν υπάρχει αφορολόγητο, και το ποσό αυτό είναι το μονο που παρακρατείται από τον μισθό, καθώς περιλαμβάνει και τις ασφαλιστικές εισφορές... απλά πράγματα. Για όποιον θέλει περισσότερες πληροφορίες εδώ . Δεν υπάρχουν ΔΟΥ και όλες οι συναλλαγές με το κράτος, είτε εταιρικές είτε προσωπικές, γίνονται μέσω του τηλεφώνου, με email, και ταχυδρομικά.
Ο πρώτος μας χρόνος εδώ όμως έκρυβε αρκετές επαγγελματικές δυσκολίες οι οποίες ήταν απόρροια κυρίως δικών μας λαθεμένων εκτιμήσεων και υπερβολικής αισιοδοξίας, μια και δε διαλέξαμε τον σίγουρο δρόμο της έμμισθης εργασίας. Η εμπειρία μας έδειξε ότι όταν μετακομίζεις σε ένα μέρος ξένο, πρέπει πρώτα να δουλέψεις για κάποιον άλλο, να μάθεις την κουλτούρα της δουλειάς, τις συνήθειες, να τριφτείς με κόσμο που μιλάει την γλώσσα, να ενσωματωθείς με λίγα λόγια, και μετά να προχωρήσεις σε επιχειρηματικά ανοίγματα. Στερνή μου γνώση, να σ'είχα πρώτα που λένε...

13 σχόλια:

  1. cashies - we all know how black they are in greece; i believe that once this ring is smashed in greece, greece's problems will be similar to non-bankrupt countries (in other words, there will still be problems, but there will be fewer of them)

    and it isnt hard to smash this ring, since we can see this happening right now - what a shame we couldnt make ourselves do it, and got someone else to do it for us - that's why we're laying the blame on them...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διάβασα με πολύ προσοχή όλα τα άρθρα που έχετε γράψει ενδιαφέρον χώρα ακούγεται Κυρίως στην οργάνωση της έχω πάρει την απόφαση να εγκαταλείψω την Ελλάδα! Είναι πολύ μακριά η Νέα Ζηλανδία αλλά σκέφτομαι σοβαρά να έρθω μετανάσταστις εκεί για δουλειά πως θα μπορούσα ? Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δειτε το immigration.govt.nz .
    Εκεί υπάρχουν όλες οι πληροφορίες που χρειάζεστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ πάρα πολύ θα το κοιτάξω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Hallo from Greece. My husband is a butcher for almost 30 years. We used to have a store in Piraeus and we closed it because of the crisis. We have two kids 9 1/2 and 3 1/2. At the moment we are working in AB VASILOPOULOS but the money is not enough. I am an english teacher. My husband knows a few english. Is there a possibility to find a job there? Is it good for raising our kids?? Thanks a lot!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Jobs are plenty here, in fact there is a shortage of hands. If it is good to raise your children or not is totally subjective and depends on what you are after as a parent. My personal opinion is yes.
      Now what you should first and foremost consider though is if you meet the criteria for immigrating, which can be found at the official website , www.immigration.govt.nz .
      Wishing you all the best! :)

      Διαγραφή
  6. Γεια σας Κυριε Χρηστο και συνγχαρητηρια για το blog σας και τις πληροφοριες που δινεται.Ειμαι νοσηλευτης χειρουργειου διετους εκπαιδευσης,εργαζομαι στον ιδιωτικο τομεα και οπως καταλαβενεται οι μισθοι εδω δεν φτανουν οχι για να ζησεις οικογενεια (μιας και ειμαι παντρεμενος και περιμενουμε διδυμα) αλλα ουτε για τα βασικα.Η συζηγος μου ειναι επισης νοσηλευτρια χειρουργειου αλλα λογω εγκυμοσυνης δεν εργαζεται αυτη τη στιγμη.Μηπως θα μπορουσατε να με ενημερωσετε σχετικα με το επαγγελμα μου (αν γνωριζετε),εαν υπαρχουν θεσεις εργασιας η να μου στειλετε καποιο link που θα μπορουσα να ενημερωθω?Σας ευχαριστω πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα σας. Δυστυχώς δεν έχω ακριβείς πληροφορίες για το επάγγελμα σας. Γνωρίζω όμως οτι ο κλάδος ρης υγείας έχει ελλείψεις. Θα σας συνιστουσα να ριξετε μια ματια στο immigration.govt.nz . Εκεί θα πάρετε μια πρωτη ιδέα για το ποσο εφικτό είναι να βρείτε εργασία εδώ .
      Καλή επιτυχία!

      Διαγραφή
  7. Σας ευχαριστω πολυ,να ειστε καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γειά σας κύριε Χρίστο είμαι μελισσοκομος γνωρίζετε κάτι για την μελισσοκομια εκεί? Ξέρω ότι μία μελισσοκομικη εταιρεία δίνει 40000-60000$/χρόνο με χρόνο εργασίας για 4-5 χρόνια. Γνωρίζετε κάτι σχετικά με αυτό και ποια είναι η άποψη σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γνωρίζω ότι αν αυτή η εταιρία είναι διατεθειμένη να σας κάνει προσφορά εργασίας ενδέχεται να έχετε σοβαρή πιθανότητα απόκτησης βίζας και να μπορείτε να εργαστειτε εδώ. Αν σας ενδιαφέρει θα πρότεινα να μιλήσετε μαζί τους.

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα είμαι οδηγός σε συρόμενα φορτηγά στη γερμανια και με ενδιαφέρει πολύ η Ν.Ζηλανδια.Χρειαζονται οδηγούς εκει;Η γνώμη σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρειάζονται και πολλούς...
      https://www.stuff.co.nz/southland-times/106247576/shortage-of-truck-drivers-worries-industry-leaders
      Αλλά πρεπει να δείτε αν μπορείτε να ερθετε στο immigration.govt.nz.
      Φιλικα, Χρήστος.

      Διαγραφή